ζηλωτής

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ζηλωτής (język nowogrecki)[edytuj]

transliteracja:
zilotís
wymowa:
IPA[zi.lo.'tis]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zwolennik, entuzjasta, pasjonat, adept
(1.2) hist. rel. zelota, fanatyk religijny
(1.3) przen. pejor. fundamentalista, ortodoks, fanatyk religijny
odmiana:
(1) M7
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) θαυμαστής, θιασώτης
(1.2) θεοσεβής, θρήσκος
(1.3) φονταμενταλιστής
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ζηλώ
rzecz. ζηλώτρια ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ζηλωτής, zob. ζηλώ
uwagi:
źródła:

ζηλωτής (język starogrecki)[edytuj]

transliteracja:
zēlōtḗs
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wielbiciel, entuzjasta, pasjonat[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Nedda Sacerdoti, Sara Eco Conti, Francesco Terracina, Greco antico smart. Dizionario + Verbi, Vallardi, Mediolan 2022, ISBN 978-88-5505-766-0, s. 120.