ευγένεια

ευγένεια (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ev.ˈje.ni.a]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) uprzejmość, grzeczność

(1.2) szlachetność

(1.3) szlachectwo

odmiana:

F27: lp D. ευγένειας; lm ευγένειες, D. ευγενειών

przykłady:

(1.1) Πρέπει να φέρεσαι πάντα με ευγένεια. → Powinieneś/powinnaś zachowywać się zawsze z grzecznością.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) αγένεια

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ευγενικότητα, ευγενής

przym. ευγενικός, ευγενής

związki frazeologiczne:

η ευγένεια υποχρεώνει → szlachectwo nakłada pewne obowiązki, noblesse oblige

etymologia:

gr. εὐγένεια

uwagi:

źródła: