είναι

είναι (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈi.ne]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) filoz. byt, istnienie

(1.2) istność, jestestwo, dusza

(1.3) przen. (o osobach) wszystko, moje życie, co mi najdroższe

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) lp 3. os. ter od είμαι

odmiana:

(1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Διάβασα το μυθιστόρημα του Μίλαν Κούντερα «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι». → Przeczytałem/łam powieść Milana Kundery «Nieznośna lekkość bytu».

(1.2) Η είδηση τάραξε όλο μου το είναι. → Wiadomość wstrząsnęła całym moim jestestwem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ύπαρξη

(1.2) ψυχή, εαυτός

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: