διαιτητής

διαιτητής (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ðjetiˈtis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sędzia, arbiter, rozjemca

odmiana:

(1.1) lp D. διαιτητή / lm διαιτητές, D. διαιτητών

przykłady:

(1.1) Ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου του αγώνα. → Sędzia odgwizdał koniec pierwszej połowy meczu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) διαιτήτρια

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. διαιτητεύω

rzecz. διαιτησία

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. διαιτάω

uwagi:

źródła: