δίφθογγος

δίφθογγος (język nowogrecki)

ελληνικοί δίφθογγοι (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈði.fθοŋ.gοs]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) jęz. dyftong, dwugłoska

odmiana:

(1.1) M19; F36

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ο δίφθογγος	οι δίφθογγοι
dopełniacz	του διφθόγγου	των διφθόγγων
biernik	το δίφθογγο	τους διφθόγγους
wołacz	δίφθογγε	δίφθογγοι

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. δίφθογγος → dwubrzmiący < gr. δίς + φθόγγος

uwagi:

źródła: