βιαστικός

βιαστικός (język nowogrecki)

transliteracja:

viastikós

wymowa:

IPA: [vja.sti.'kos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) (aspekt czynny, o osobach) śpieszący się, nie mający czasu do stracenia

(1.2) (aspekt bierny) szybki, prędki

(1.3) pochopny, pośpieszny

odmiana:

(1) P1: lp βιαστικός m, βιαστική ż, βιαστικό n; lm βιαστικοί m, βιαστικές ż, βιαστικά n

przykłady:

(1.1) Επειδή ήμουν βιαστικός, έκανα πολλά λάθη. → Ponieważ śpieszyłem się, narobiłem wiele błędów.

(1.2) Αρκεί μια βιαστική ματιά για να δεις όλα τα λάθη. → Wystarczy jedno szybkie spojrzenie, aby zobaczyć wszystkie błędy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) είμαι βιαστικός → śpieszyć się • φεύγω βιαστικός → odejść / odjechać / wyjechać pośpiesznie

synonimy:

(1.1) επειγόμενος

(1.2) βεβιασμένος, επείγων

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. βιάζομαι

rzecz. βιασύνη

przysł. βιαστικά

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. βιαστικός (biastikós) → gwałtowny

uwagi:

źródła: