βεντάλια

βεντάλια (język nowogrecki)

βεντάλια (1.1)

transliteracja:

ventália

wymowa:

IPA: [ven.ˈda.ʎa]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wachlarz

(1.2) przen. wachlarz, wybór, zakres, gama

odmiana:

(1.1-2) F25a

przykłady:

(1.1) Από το ταξίδι μας στην Ισπανία φέραμε αυτές τις βεντάλιες. → Z naszej podróży do Hiszpanii przywieźliśmy te wachlarze.

(1.2) Όμως, προ κρίσεως, είχαμε μια πολύ πλούσια βεντάλια λογοτεχνικών περιοδικών. → Ale przed kryzysem mieliśmy bardzo bogaty wachlarz pism literackich.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. βεντάγια, ριπίδι

(1.2) φάσμα, γκάμα, παλέτα

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. βεντάγια ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. ventaglio

uwagi:

źródła: