αυθορμητισμός

αυθορμητισμός (język nowogrecki)

transliteracja:

afthormitismós

wymowa:

IPA: [af.θor.mi.ti.ˈzmos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) spontaniczność, żywiołowość, naturalność, autentyczność

(1.2) impulsywność, automatyczność, machinalność, postępowanie nieprzemyślane/nieprzygotowane

odmiana:

(1) M17

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. αυθορμησία, γνησιότητα, φυσικότητα, απλότητα, ανυποκρισία

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. αυθορμησία ż

przym. αυθόρμητος

przysł. αυθόρμητα, αυθορμήτως

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.gr. αυθόρμητος + -ισμός

uwagi:

(1.2) przeważnie w lm

źródła: