ασθενής

ασθενής (język nowogrecki)

transliteracja:

asthenís

wymowa:

IPA: [as.θe.ˈnis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) med. książk. pacjent, chory

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) med. książk. pacjentka, chora

przymiotnik

(3.1) chory

(3.2) słaby, delikatny, cherlawy, podupadły

(3.3) przen. słaby, marny, mierny, kiepski

odmiana:

(1.1) M22

(2.1) ż P10

(3.1-3) P10

przykłady:

(2.1) Η ασθενής βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση. → Pacjentka jest w stanie krytycznym.

składnia:

kolokacje:

(1.1) θάλαμος ασθενών → sala chorych

(3.2) ασθενής όραση → słaby wzrok • ασθενής ακοή → słaby słuch

synonimy:

(1.1) άρρωστος

(3.1) άρρωστος

(3.2) αδύνατος, μειωμένος

antonimy:

(3.1) υγιής

(3.2) ισχυρός, δυνατός

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ασθένεια ż

przym. ασθενικός

czas. ασθενώ

związki frazeologiczne:

(1.1) κατά φαντασίαν ασθενής → chory z urojenia • η εγχείρηση πέτυχε αλλά ο ασθενής απέθανε → operacja się udała, ale pacjent zmarł • (przysłowie) książk. ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει → chory i podróżny nie grzeszą

(3.2) ασθενές φύλο → słaba płeć

etymologia:

gr. ἀσθενής

uwagi:

źródła: