αναταραχή

αναταραχή (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [a.na.ta.ra.ˈçi]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wzburzenie, niepokój, zamęt

odmiana:

(1) F29

przykłady:

(1.1) Ζούμε σε μια εποχή μεγάλης αναταραχής. → Żyjemy w epoce wielkiego niepokoju.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) αναβρασμός

antonimy:

(1.1) ηρεμία

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ανατάραξη ż

czas. αναταράζω, αναταράζομαι, αναταράσσω, αναταράσσομαι

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.gr. ανα- + ταραχή

uwagi:

źródła: