ένστικτο

ένστικτο (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈen.sti.kto]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) biol. instynkt

(1.2) instynkt, przeczucie

(1.3) predyspozycja, skłonność, talent

odmiana:

(1) N40

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ένστικτο της αυτοσυντήρησης → instynkt samozachowawczy

(1.3) μουσικό ένστικτο → talent muzyczny

synonimy:

(1.1) ορμέμφυτο, war. ένστιχτο

(1.2) διαίσθηση, έκτη αίσθηση, διόραση, προαίσθηση

(1.3) ταλέντο

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ένστιχτο n

przym. ενστιγματικός, ενστικτώδης

przysł. ενστικτωδώς

związki frazeologiczne:

από ένστικτο → instynktownie

etymologia:

fran instinct < łac. instinctus

uwagi:

źródła: