Ουρανός

Ουρανός (język nowogrecki)

Ουρανός (1.1) και Κρόνος

Ουρανός (1.2)

wymowa:

IPA: [u.ra.ˈnos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) mit. gr. Uranos, Uran

(1.2) astr. Uran

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ο Ουρανός
dopełniacz	του Ουρανού
biernik	τον Ουρανό
wołacz	Ουρανέ

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ουράνιο n, ουρανός m, ουρανολογία ż

przym. ουράνιος, ουρανομήκης

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. Οὐρανός

(1.2) od (1.1)

uwagi:

źródła: