ȧjšeŋkja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ȧjšeŋkja (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

czasownik, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) nalać (komu napiwku)[1]
odmiana:
(1.1) czas przeszły prosty šeŋkt ȧj, imiesłów czasu przeszłego ȧjgyšeŋkt
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. ȧj- + šeŋkja, por. niem. einschenken
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 12.