żywotny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

żywotny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʒɨˈvɔtnɨ], AS[žyvotny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dający życie, życiodajny
(1.2) aktywny, mający dużo energii, czynny
(1.3) ważny, aktualny, pilny, istotny
(1.4) jęz. o rodzajach rzeczowników: dotyczący osób i zwierząt
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.3) Turystyka jest żywotnym działem gospodarki Grecji.
składnia:
kolokacje:
(1.1) żywotne siły / soki
(1.2) żywotny umysł
(1.3) żywotny problem • żywotna sprawa / kwestia
(1.4) rzeczownik żywotny
synonimy:
(1.1) witalny
(1.2) chwacki, książk. chybki, chyży, dziarski, pełen werwy, prędki, rączy, ruchliwy, rwący, skoczny, wartki, zwinny, żwawy, żywy[1]
antonimy:
(1.4) nieżywotny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żywotność ż
przysł. żywotnie, żywo, żywcem
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
forma nieprawidłowa żywotni
tłumaczenia:
źródła: