żytawianin
żytawianin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌʒɨtaˈvʲjä̃ɲĩn], AS: [žytavʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Żytawy[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żytawianin żytawianie dopełniacz żytawianina żytawian celownik żytawianinowi żytawianom biernik żytawianina żytawian narzędnik żytawianinem żytawianami miejscownik żytawianinie żytawianach wołacz żytawianinie żytawianie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 336.
- ↑
Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
