żurawiczanka

żurawiczanka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌʒuravʲiˈʧ̑ãnka], AS: [žuravʹičãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mieszkanka Żurawicy lub Żurawicy Górnej

(1.2) mieszkanka Żurawiczek

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żurawiczanka	żurawiczanki
dopełniacz	żurawiczanki	żurawiczanek
celownik	żurawiczance	żurawiczankom
biernik	żurawiczankę	żurawiczanki
narzędnik	żurawiczanką	żurawiczankami
miejscownik	żurawiczance	żurawiczankach
wołacz	żurawiczanko	żurawiczanki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Żurawica ż, Żurawiczki nmos

forma męska żurawiczanin m

przym. żurawicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1-2) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą.

tłumaczenia:

(1.1-2) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: żurawiczanin

źródła: