żgać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: żgac

żgać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʒɡaʨ̑], AS[žgać]
znaczenia:

czasownik

(1.1) ndk. od żgnąć
(1.2) st.pol. dokuczać[1]
(1.3) gw. (Górny Śląsk) kłuć[2][3]
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Żgaj twardo, a zawsze pod włos i prosto w bebech, potem zakręć: jak chrupnie, gotowy![4]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żganie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) forma alternatywna: źgać
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: żgnąć
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dokuczać
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kłuć
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 327.
  2. Joanna Furgalińska, Achim godej. Ślónsko godka dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2014, ISBN 978-83-01-18017-1, s. 127.
  3. Marek Szołtysek, Ilustrowany słownik gwary śląskiej, Śląskie ABC, Rybnik 1999, ISBN 83-909286-4-7.
  4. Władysław Reymont: Rok 1794, tom III