żebracki

żebracki (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przest. żebraczy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	żebracki		żebracka	żebrackie	żebraccy	żebrackie
dopełniacz	żebrackiego		żebrackiej	żebrackiego	żebrackich
celownik	żebrackiemu		żebrackiej	żebrackiemu	żebrackim
biernik	żebrackiego	żebracki	żebracką	żebrackie	żebrackich	żebrackie
narzędnik	żebrackim		żebracką	żebrackim	żebrackimi
miejscownik	żebrackim		żebrackiej	żebrackim	żebrackich
wołacz	żebracki		żebracka	żebrackie	żebraccy	żebrackie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Wiódł żebracki żywot na ulicach Paryża.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) żebraczy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. żebrać ndk.

przym. żebraczy

rzecz. żebractwo n, żebraczka ż, żebraczyna mos, żebrak mos, żebranie n, żebranina ż, żebry lm nmos

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. żebrak + -ki

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) жабрацкі

źródła: