šułtmōn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

šułtmōn (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
siuldmonsiułdmaon
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dłużnik[1]
odmiana:
(1.1) šułtmōn; lm šułtłout
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. šułd + mōn
śwn. schultman
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 428.