šłȳf

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

šłȳf (język wilamowski)[edytuj]

šłȳf (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) skroń[1]
odmiana:
(1.1) lp šłȳf; lm šłȳfa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) šłȫf m
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: indeks:Wilamowski - Części ciała
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 378.