świeckość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

świeckość (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest świeckie; cecha tych, którzy świeccy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) świeckość + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) laickość
antonimy:
(1.1) religijność
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zeświecczanie n
przym. świecki
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. świecki + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: