świdniczanka
świdniczanka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌɕfʲidʲɲiˈʧ̑ãnka], AS: [śfʹidʹńičãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -nk- • akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Świdnicy lub Świdnika[1]
- (1.2) kobieta pochodząca z Świdnicy lub Świdnika, urodzona w Świdnicy lub Świdniku
- odmiana:
- (1.1-2)[2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik świdniczanka świdniczanki dopełniacz świdniczanki świdniczanek celownik świdniczance świdniczankom biernik świdniczankę świdniczanki narzędnik świdniczanką świdniczankami miejscownik świdniczance świdniczankach wołacz świdniczanko świdniczanki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitna / znana świdniczanka • szanowne / drogie świdniczanki!
- (1.2) rodowita świdniczanka • świdniczanka z krwi i kości / z urodzenia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkanka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „świdniczanka” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „świdniczanka” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
