świętojanka
świętojanka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) gw. wylew Bugu w okolicach dnia św. Jana[1]
- (1.2) gw. deszcz świętojański[1]
- (1.3) gw. (Poznań i Kujawy)[1][2] porzeczka
- (1.4) gw. (Kujawy) wczesny czerwonawy kartofel[1]
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik świętojanka świętojanki dopełniacz świętojanki świętojanek celownik świętojance świętojankom biernik świętojankę świętojanki narzędnik świętojanką świętojankami miejscownik świętojance świętojankach wołacz świętojanko świętojanki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. świętojański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. święty + -o- + Jan + -ka – od dnia św. Jana (24 czerwca)
- (1.3) kalka strukturalna z niem. Johannisbeere[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: porzeczka
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Hasło „Świętojanka” w: Jan Karłowicz, Słownik gwar polskich, t. V, Akademia Umiejętności, Kraków 1900, s. 368.
- ↑ Barbara Bartnicka, Język i my. 4, WSiP, Warszawa 1994, s. 42.
- ↑ Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 204.