świętobliwie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

świętobliwie (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) pobożnie, na sposób świętego
odmiana:
przykłady:
(1.1) Koniec życia spędził świętobliwie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bogobojnie, cnotliwie, pobożnie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. święta ż/lm nmos, święto n, święty mos, świętobliwość ż
przym. świętobliwy, święty
przysł. święcie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. świętobliwy + -e
uwagi:
(1.1) inna pisownia świątobliwie
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: świątobliwie
źródła: