świątobliwy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

świątobliwy (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. wyróżniający się pobożnością
(1.2) książk. świadczący o szczególnej pobożności
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Relikwie tej świątobliwej mniszki czci się tutaj od XVII wieku.
(1.2) O szczególności zakonnika świadczyło jego świątobliwe zachowanie w kościele.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bogobojny, pobożny, rozmodlony
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. świętobliwy
przysł. świątobliwie
rzecz. świątek mzw/mrz, świątobliwość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) inna pisownia świętobliwy
tłumaczenia:
źródła: