śtengl

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

śtengl (język wilamowski)[edytuj]

śtengln (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
śtenguł
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) badyl (łodyga rośliny, uschła i pozbawiona liści, sterczący patyk)[1]
odmiana:
(1.1) lp śtengl; lm śtengln
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Stengel
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.