śtüch

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

śtüch (język wilamowski)[edytuj]

śtüch (1.1-2)
śtüch (1.3)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
śtiöh • śtuyh́
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. bocian[1]
(1.2) pot. ornit. bocian biały
(1.3) bocian (narzędzie tortur)
odmiana:
(1.1) lp śtüch; lm śtüchia
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Ptaki
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=śtüch&oldid=6917856”