średnicówka

średnicówka (język polski)

średnicówka (1.1)

średnicówka (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌɕrɛdʲɲiˈʦ̑ufka], AS: [średʹńicufka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) techn. przyrząd pomiarowy służący do mierzenia wymiarów wewnętrznych, przede wszystkim średnic otworów; zob. też średnicówka w Wikipedii

(1.2) trasa szybkiego ruchu wiodąca przez środek miasta, zwykle będąca systemem tuneli i wiaduktów w celu zapewnienia szybkiego przejazdu przez zatłoczone centrum

odmiana:

przykłady:

(1.2) Warszawscy i katowiccy urzędnicy dopiero teraz zorientowali się, że w ich kasie zabrakło aż 250 milionów złotych na budowę ostatniego odcinka średnicówki.

(1.2) Średnicówki budowane są najczęściej dla obsługi wewnątrz aglomeracyjnego ruchu pasażerskiego, w przeciwieństwie do tras obwodowych, obsługujących ruch towarowy i tranzytowy względem centrum ruch pasażerski.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) trasa średnicowa

antonimy:

(1.2) obwodnica

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. średnica ż

przym. średnicowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: