średnian

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

średnian (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɕrɛdʲɲãn], AS[średʹńãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) typogr. druk. w systemie miar typograficznych Didota stopień czcionki odpowiadający czternastu punktom (5,2626 mm)[1]
odmiana:
(1.1) [2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mitel[2], mytel[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „Didot” w: Jacek Mrowczyk, Niewielki słownik typograficzny, Czysty Warsztat, 2008, ISBN 978-83-89945-20-4, s. 54.
  2. 2,0 2,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „średnian” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.