ślamazarny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ślamazarny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɕlãmaˈzarnɨ], AS[ślãmazarny], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) powolny, flegmatyczny, mało energiczny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Działania armii szwedzkiej na Pomorzu były jednak tak nieudolne i ślamazarne, że nie stanowiły większego zagrożenia dla wojsk pruskich[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) energiczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ślamazara, ślamazarność, śluma
przysł. ślamazarnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zbigniew Anusik, Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.