Świętouść

Świętouść (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. osada w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Wolin; zob. też Świętouść w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Świętouść
dopełniacz	Świętouścia
celownik	Świętouściowi
biernik	Świętouść
narzędnik	Świętouściem
miejscownik	Świętouściu
wołacz	Świętouściu

przykłady:

(1.1) Ślady najstarszego osadnictwa w Świętouściu pochodzą z okresu kultury łużyckiej epoki brązu lub wczesnej epoki żelaza.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Świętouściu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Świętouścia • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Świętouścia • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Świętouścia • mieszkaniec / mieszkanka Świętouścia • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Świętouściu • pochodzić z Świętouścia • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Świętouścia

synonimy:

(1.1) hist. Świętoujść

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) osada

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. świętouścianin mos, świętouścianka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: