łyjt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

łyjt (język wilamowski)[edytuj]

łyjt (1.2)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dekiel, pokrywa, wieko[1]
(1.2) anat. kosmet. powieka[1]
odmiana:
(1.1-2) lp łyjt; lm łyjdyn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) łejt n
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łejt n
związki frazeologiczne:
etymologia:
zobacz też: augałyjtłōdałyjtkāłerłyjt
śwn. lit < swn. hlit < pragerm. *hlidą; por. ang. lid, niderl. lid, niem. Lid
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Części ciała
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 268.