łyḱ

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Lýk • łyk

łyḱ (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
łyk
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) luka, szczerba[1][2]
odmiana:
(1.1) lp łyḱ; lm łykja
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. łykiḱ
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. lücke, lucke < swn. luccha
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 294.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 268.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=łyḱ&oldid=7843537”