Przejdź do zawartości

łuszczyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

łuszczyć (język polski)

[edytuj]
kora łuszczy się (2.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈwuʃt͡ʃɨt͡ɕ], AS[u̯uščyć]
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) wybierać ziarna z łupin, kolb lub innych owocostanów
(1.2) zdejmować płatami wierzchnią warstwę czegoś
(1.3) obtaczać drągi w łuszczarce
(1.4) daw. żart. bijąc powodować wyrwy w szeragach[1]
(1.5) daw. rabować, obdzierać[1]

czasownik zwrotny niedokonany łuszczyć się

(2.1) odpadać samorzutnie płatami od jakiejś powierzchni
(2.2) rzad. połyskiwać jakby łuskami[1]
odmiana:
(1.1-5) koniugacja VIb
(2.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) łuszczyć fasolę / groch / kukurydzę / słonecznik / rzepak
synonimy:
(1.1) łuskać
(2.1) odłupywać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łuska ż, łuseczka ż, łuszczenie n, łuskanie n, łuszczyca ż, łuszcz m, łuskacz m, łuskarka ż, łuszczarka ż, łuskownica ż
czas. łuskać, wyłuskać, wyłuskiwać
przym. łuskowy, łuskowany, łuskowaty, łuszczycowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „łuszczyć” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.