łatwopalność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

łatwopalność (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fiz. cecha tego, co łatwopalne
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Materiały te, ze względu na ich łatwopalność, przechowujemy poza głównym budynkiem.
składnia:
(1.1) łatwopalność + D. (czegoś)
kolokacje:
(1.1) łatwopalność materiału
synonimy:
antonimy:
(1.1) trudnopalność, niepalność
hiperonimy:
(1.1) palność
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. łatwopalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. łatwopalny + -ość
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[2], Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „łatwopalność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „łatwopalność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.