łasić się

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
(Przekierowano z łasić)

łasić się (język polski)[edytuj]

kot łasi się (1.1)
wymowa:
IPA[ˈwaɕiʨ̑‿ɕɛ], AS[u̯aśić‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.denazal.zestr. akc.
?/i
znaczenia:

czasownik zwrotny niedokonany

(1.1) o zwierzętach: ocierać się pieszczotliwie[1]
(1.2) o ludziach: przymilać się, wdzięczyć się
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Myśliwi spotykają w lesie sarny, które zamiast uciekać, łaszą się do ludzi ze sztucerami[2].
(1.1) Mój kot często łasi się do mnie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) podlizywać się, płaszczyć się, przymilać się, umizgać się, umizgiwać się, wdzięczyć się, zalecać się, pot. lizusować, pochlebiać, schlebiać, nadskakiwać, pełzać; leżeć / padać plackiem, lizać buty / stopy, karmić kogoś pochlebstwami, skakać / służyć na dwóch łapkach, kłaniać się nisko / w lansadach, posp. wchodzić / włazić bez mydła, wulg. włazić do dupy / w dupę; przest. uderzać czołem
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łasica ż, łaszenie n, połaszenie n
czas. połasić się dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) fawn
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „łasić się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Adam Gierak, Wścieklizna w Wałbrzyskiem, „Gazeta Wyborcza”, 23/09/1992, Narodowy Korpus Języka Polskiego.