Łęczyca

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Łęczyca (język polski)[edytuj]

Łęczyca (1.1)
wymowa:
IPA[wɛ̃n͇ˈʧ̑ɨʦ̑a], AS[u̯ẽṇčyca], zjawiska fonetyczne: udziąs.nazal.asynch. ę  ?/i
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie łódzkim; zob. też Łęczyca w Wikipedii
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku wsi w Polsce
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Łęczycy • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Łęczycy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Łęczycy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Łęczycy • mieszkaniec / mieszkanka Łęczycy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Łęczycy • pochodzić z Łęczycy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Łęczycy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) miasto
hiponimy:
holonimy:
(1.1) ziemia łęczycka
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łęczycanin m, łęczycanka ż
przym. łęczycki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też Łęczyca (ujednoznacznienie) w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła: