üzgün

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

üzgün (język turecki)[edytuj]

üzgün (1.1)
wymowa:
IPA[yz'ɟyn]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) strapiony, bezradny[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) üzülmuş, mahzun, meyus, mükedder
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lucyna Antonowicz-Bauer, Aleksander Dubiński, Słownik turecko-polski polsko-turecki, Wiedza Powszechna, Warszawa 1983, ISBN 83-214-0062-0, s. 237.