úředník

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

úředník (język czeski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) urzędnik
odmiana:
(1.1)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikúředníkúředníci
dopełniaczúředníkaúředníků
celownikúředníkovi / úředníkuúředníkům
biernikúředníkaúředníky
wołaczúředníkuúředníci
miejscownikúředníkovi / úředníkuúřednících
narzędnikúředníkemúředníky
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. úřednice
przym. úřednický, úřední
czas. úřadovat
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=úředník&oldid=6913268”