åker

åker (język norweski (bokmål))

åker (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pole (obszar ziemi uprawnej)

odmiana:

(1.1) en åker, åkeren, åkere, åkerne lub en åker, åkeren, åkre(r), åkrene

przykłady:

(1.1) Tidlig på våren begynte bonden å pløye åkeren. → Wczesną wiosną chłop zaczął orać pole.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

hveteåker • potetåker

etymologia:

uwagi:

źródła:

åker (język szwedzki)

åker (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pole (obszar ziemi uprawnej)

odmiana:

(1.1) en åker, åkern, åkrar, åkrarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) åkerbruk

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: