zmykać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zmykać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈzmɨkaʨ̑], AS[zmykać]
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) pot. uciekać
(1.2) st.pol. ciągnąć, wlec[1]
(1.3) śr.pol. spuszczać (ze smyczy psy)[2]
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Słychać było, jak Konstanty zmyka do parku, a Korsakow wraca pod drzwi dworu[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zmykanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zmykać” w: Słownik staropolski, red. Stanisław Urbańczyk, t. 11, Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1995-2002, s. 440.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zmykać” w: Elektroniczny słownik języka polskiego XVII i XVIII wieku, red. Włodzimierz Gruszczyński, Instytut Języka Polskiego PAN, Warszawa.
  3. Tadeusz Konwicki, Bohiń, 1992, Narodowy Korpus Języka Polskiego.