zio

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zio (język baskijski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) powód, motyw, przyczyna[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) arrazoi, zergati
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „zio” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)

zio (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˈʦio] lub IPA: [ˈʣio]
​?/i ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wujek, wuj; stryj
(1.2) reg. pot. (tytuł nadawany osobom starszym, nieznanym, księżom) kum, pan; wielebność[1]
odmiana:
(1) lp zio; lm zii
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prozio m, zia ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. thius
uwagi:
zobacz też: Indeks: Włoski - Rodzina
źródła:
  1. ↑ W. Meisels, Podręczny słownik włosko-polski. Wiedza Powszechna, Warszawa 2005.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=zio&oldid=7578111”