ziewnięcie

ziewnięcie (język polski)

ziewnięcie (1.1) psa

ziewnięcie (1.1) dziewczyny

wymowa:

IPA: [ʑɛvʲˈɲɛ̇̃ɲʨ̑ɛ], AS: [źevʹńė̃ńće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od ziewnąć

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ziewnięcie	ziewnięcia
dopełniacz	ziewnięcia	ziewnięć
celownik	ziewnięciu	ziewnięciom
biernik	ziewnięcie	ziewnięcia
narzędnik	ziewnięciem	ziewnięciami
miejscownik	ziewnięciu	ziewnięciach
wołacz	ziewnięcie	ziewnięcia

przykłady:

(1.1) Nagle wszyscy usłyszeli głośne ziewnięcie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ziew m, ziewanie n, ziewanko n

czas. ziewnąć dk., ziewać ndk.

przym. wziewny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) zívnutí n
• fiński: (1.1) haukotus
• francuski: (1.1) bâillement m
• hiszpański: (1.1) bostezo m
• kurmandżi: (1.1) bawîşk ż
• nowogrecki: (1.1) χασμουρητό n
• tybetański: (1.1) ཧ
• węgierski: (1.1) ásítás

źródła: