zecer

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zecer (język polski)[edytuj]

zecer (1.1)
wymowa:
IPA[ˈzɛʦ̑ɛr], AS[zecer]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. pracownik drukarni zajmujący się składaniem publikacji za pomocą czcionek, obecnie archaizm leksykalny[1][2]; zob. też zecer w Wikipedii
odmiana:
(1.1) [1]
przykłady:
(1.1) Jeszcze współpracuję z zeceramiwiesz w czym składają? W metalu, z czcionek właśnie[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) składacz[1]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) drukarz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zecernia ż, zecerstwo n
forma żeńska zecerka ż
przym. zecerski
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Setzer[1] < niem. setzenskładać[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „zecer” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „składacz, zecer” w: Jacek Mrowczyk, Niewielki słownik typograficzny, Czysty Warsztat, 2008, ISBN 978-83-89945-20-4, s. 100.
  3. z Internetu
  4. Hasło „zecer” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.