zec

zec (język polski)

wymowa:

IPA: [zɛʦ̑], AS: [zec]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) czynność wkładania chleba lub bułek do pieca

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

zec (język chorwacki)

zec (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. Lepus, zając

odmiana:

(1.1) lp zec, zeca, zecu, zeca, zecom, zecu, zecu / zeče; lm zečevi, zečeva, zečevima, zečeve, zečevima, zečevima, zečevi

przykłady:

(1.1) Nisam znao da su zečevi tako brzi. → Nie wiedziałem, że zające są takie szybkie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

zec (język dolnołużycki)

zec (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) spodnie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: