zatelefonować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zatelefonować (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌzatɛlɛfɔ̃ˈnɔvaʨ̑], AS[zatelefõnovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. telefonować)

(1.1) aspekt dokonany od: telefonować
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Natychmiast zatelefonował na policję.
składnia:
(1.1) zatelefonować do + D.; w niektórych utartych zwrotach zatelefonować na + B.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zadzwonić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. telefon m, telefonia ż, telefonista m, telefonistka ż, telefonowanie n, zatelefonowanie n
czas. telefonować ndk., odtelefonować dk.
przym. telefoniczny
przysł. telefonicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: telefonować
źródła: