zaprawa

zaprawa (język polski)

zaprawa (1.1)

zaprawa (1.1) między cegłami

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bud. półpłynny, krzepliwy lepik mineralny służący w budownictwie za spoinę lub okładzinę; zob. też zaprawa (budownictwo) w Wikipedii

(1.2) czynności przygotowujące do czegoś

(1.3) umiejętności zdobyte dzięki zaprawie (1.2), przygotowanie do czegoś

(1.4) kulin. mieszanina przypraw i cieczy nadająca lepszy smak i zapach potrawie

(1.5) ogrod. roln. środek chemiczny służący do usunięcia chorobotwórczych mikroorganizmów z nasion lub korzonków roślin

(1.6) plast. substancja stosowana jako podkład pod farbę, lakier, politurę itp.

odmiana:

przykłady:

składnia:

(1.2) zaprawa do D. • zaprawa przed N.

kolokacje:

(1.1) zaprawa gipsowa / wapienna / cementowa / klejowa / szpachlowa / tynkarska • przygotować / mieszać / rozrobić zaprawę • nałożyć / nakładać / rozprowadzić zaprawę • łączyć / wypełnić zaprawą

(1.2) doskonała / solidna / znakomita zaprawa • zaprawa sportowa / fizyczna / kondycyjna

(1.3) niezła / solidna / znakomita zaprawa • mieć / posiadać / zdobyć zaprawę

(1.4) zaprawa korzenna / cytrynowa / octowa / ziołowa • składniki zaprawy • przygotować / przyrządzić zaprawę • marynować / moczyć w zaprawie

(1.5) zaprawa nasienna

(1.6) zaprawa malarska / kredowa / klejowo-kredowa / olejowa • warstwa zaprawy • nałożyć / nakładać / rozprowadzić zaprawę • pokryć zaprawą

synonimy:

(1.2) przygotowywanie / przygotowanie, wdrażanie / wdrożenie

(1.3) wprawa

(1.6) bejca, grunt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też zaprawa w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mortar
• bułgarski: (1.1) хоросан m
• francuski: (1.1) mortier m
• łotewski: (1.1) java ż
• niemiecki: (1.1) Mörtel m
• rosyjski: (1.1) строительный раствор m
• węgierski: (1.2) felkészülés
• włoski: (1.1) malta ż

źródła: