zaocznie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zaocznie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[zaˈɔʧ̑ʲɲɛ], AS[zaočʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.-ni…
?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) urz. w czasie nieobecności osoby zainteresowanej
(1.2) w systemie zaocznym
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) wybrać kogoś zaocznie • osądzić kogoś zaocznie • wydać wyrok zaocznie
(1.2) studiować zaocznie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. zaoczny
rzecz. oko n, oczęta nmos
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: