zaczekać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zaczekać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[zaˈʧ̑ɛkaʨ̑], AS[začekać]
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. czekać)

(1.1) pozostać w jednym miejscu lub stanie do momentu stania się czegoś, czego się chce
odmiana:
(1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Jeśli państwo zaczekacie, mogę zapłacić sumę w przyszłym tygodniu[1].
(1.1) Często trzeba było chwilę zaczekać na kolejną partię bułek, które wyciągała z pieca kilkunastoletnia pomocnica, czy córka piekarza na drewnianej szufli, o długim trzonku[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) poczekać, reg. śl. doczkać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. oczekiwanie n, czekanie n, zaczekanie
czas. czekać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: czekać
źródła:
  1. Stanisław Milewski, Ciemne sprawy międzywojnia, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Jeremi Przybora, Przymknięte oko opaczności, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.