wziąć dupę w troki

wziąć dupę w troki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvʲʑɔ̇̃ɲʥ̑ ˈdupɛ ˈf‿trɔci], AS: [vʹźo̊̃ńʒ́ dupe f‿troḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• podw. art.• nazal.• denazal.• asynch. ą • udźw. międzywyr.• przyim. nie tw. syl.

znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia dokonana

(1.1) wulg. uciec, odejść zostawiając komuś jakieś kłopoty, sprawy niezałatwione do końca, uchylić się od odpowiedzialności

odmiana:

(1.1) zob. wziąć, „dupę w troki” nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zabrać dupę w troki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) leave someone high and dry, leave someone holding the bag

źródła: